Gazeteci -Televizyoncu Erdem Gülbasar’ın ilk kitabı çıktı: “FUTBOLU SEVMEYİ UNUTTUK”

“Hayatım boyunca biriktirdim, Okudum birikti, Gezdim birikti, İzledim birikti, Konuştum birikti, Dinledim birikti, Yazdım birikti” diyerek biriktirdiklerini paylaşma zamanının geldiğini belirtiyordu ve “FUTBOLU SEVMEYİ UNUTTUK” adlı ilk kitabını okuyucularıyla buluşturuyordu Gazeteci-Televizyoncu Erdem Gülbasar…

>> SABİT ÖZKESER   KİTAPTA;  TÜRKİYE VE DÜNYA’DAN  YILDIZ FUTBOLCULAR VE KULÜPLER VAR Adana’da 25 yıl banka finans sektöründe görev yapan evli 2 çocuk babası olan ve bankacılıktan önce ise yerel METRO, TEMPO ve KRT televizyonlarında çalışan 50 yaşındaki Erdem Gülbasar, şu anda KOZA TV’de program, Çukurova Press’te de köşe yazarlığı yapıyor.  Türkiye’den özellikle Adanaspor ve Adana Demirspor’un yanı sıra  dünyadan yıldız futbolcular, antrenörler  ve kulüplerle ilgili yaşanılanları “FUTBOLU SEVMEYİ UNUTTUK” adlı kitapta buluşturan Gülbasar, “Aslında kitap yazmak için yola çıkmadım. Çocukluğumdan beri süre gelen tutkuyu yazıya dökmek istedim” diyordu. GÜLBASAR’IN FUTBOLLA TANIŞMASI 1982 DÜNYA KUPASI’NA DENK GELİYOR Biriken yazılarını artık bir kitap haline gelmesini  sürecin belirlediğini anlatan Erdem Gülbasar, futbolla tanışmanın ise 1982 Dünya Kupası’na denk geldiğini vurguluyordu.  “RB Leipzig” ile başlayan ve “Yolun Açık Olsun Stambouli Baba” ile  başlayan kitabının 183 sayfadan oluştuğunu ve şu an İnönü Caddesi ve İller Bankası Kavşağı’nda bulunan Karahan Kitabevlerinde satışa sunulduğunu anlatan  Erdem Gülbasar, şu görüşleri dile getiriyordu: “Bu kitapta okuyacaklarınız, sokak futbolunun kültürüyle harmanlanmış futbolun, yaşamın en güzel rengi olduğunu düşünen biri tarafından yazılmıştır. Futbolla tanışmam 1982 Dünya Kupası’na denk gelir. ‘’Espana 82’’ baskılı tişörtler ve çıkartmaları dün gibi hatırlıyorum. Evde futbol konuşan, izleyen, okuyan abilerim ve babam vardı. Futbol sevgim çok erken yaşlarda başlamıştı ama, Dünya Kupası bambaşka bir şeydi. Sekiz yaşında bir çocuk olarak hayallerinin ötesinde bir dünyayla karşılaşmıştım. ’82 Dünya Kupasından sonra futbol dünyasının bir vatandaşı olmuştum. Sıradan bir vatandaş da değil öyle. Radyoda, televizyonda her maçı dinleyen, izleyen; gazetede, dergide her haberi okuyan haber fotoğraflarını inceleyen, TRT’de hangi saatte yayınlanacağı her zaman soru işareti olan, maç özetlerini izlemek için uykusuz kalan bir vatandaş. Aklına gelen her ligi ve turnuvayı televizyonda yayınlandığı sürece izliyordum. Futbolcular, teknik direktörler, stadyumlar, şehirler, ülkeler, bayraklar, ulusal marşlar, spikerler, amigolar, hatta rakiplerin birbirleri ile olan önceki skorları gibi saymakla bitmeyecek detayın peşinden futbolcunun topun peşinden koştuğu gibi koşturup durdum. O kadar çok şey biriktirmişim ki ruhumdan dolup taşmaya başladı. Önceleri ne olduğunu ben de anlayamadım. Biriktirdiklerimi yamam gerektiğinin farkına varan ise amcam Çetin Gülbasar oldu. “Yazmalısın Erdem. Yaz ki üstündeki yükten kurtul. Belki bir kişi okur belki sadece sen okursun ama yazmak sana iyi gelecektir” dedi. İyi ki demiş, o demeseydi belki de bu kitap ortaya çıkmazdı. Bu kitapta okuyacaklarınız yıllar içerisinde biriktirdiklerimin  toplamı oldu. Umarım okurken kendinizi iyi hissedersiniz…. Unutmayın 3 korner 1 penaltı !...”