Tırnak yemek davranışı yaygın bir stres giderici ağız alışkanlığıdır. Kaygı azaltıcı etkisi nedeniyle kaygının arttığı durumlarda gözlemlenir. Hem çocuklarda hem de yetişkinlerde sıklıkla görülebilmektedir. Çocuklarda bu sorun 3-4 yaş itibariyle görülmeye başlanmaktadır. Yaşla birlikte azalma veya davranışın sonlanması olsa da bazı kişiler yetişkinlikte de devam eder. Özellikle ergenliğe geçiş döneminde çok sık görülen davranış bozukluğudur. Ergenlik sonrası bu davranış yerini dudak bükme, saç kıvırma, kalem veya başka cisimleri çiğneme, burun çekme gibi başka davranışlara bırakabilir. Tırnak yiyen bazı kişiler kontrol edilemez zorlanımlardan ve tırnaklarının görünüşlerinden rahatsız olabilmektedir. Bebeklik dönemindeki emme davranışı ile tamamen bağdaştırmak doğru değildir. Genetik, öğrenme, bilişsel süreçler ve psikolojik nedenler sonucunda tırnak yeme alışkanlığı gelişebilir. Davranışın altında yatan sebepler genellikle psikolojik kaynaklı olmaktadır. Stres, kaygı, korku, öfke, özgüven eksikliği, değersizlik hissi, istismara maruz kalma, travma, şiddet, taklit ile öğrenme, dikkat dağınıklığı, tik, depresyon, duygusal açlık, ilgisizlik, sosyal destek eksikliği, yanlış ebeveyn tutumları, iletişim sorunları, ani ortam ve çevre değişiklikleri, kayıp gibi durumları etken nedenler olarak sıralayabiliriz. Tırnak Yeme Alışkanlığı Belirtileri -Tırnaklar kısa, düzensiz ve orantısızdır -Parmak ve tırnaklarda yaralar ve enfeksiyon durumları bulunur -Tırnak yedikten sonra gerginlik, suçluluk ve utanç duygusu ortaya çıkar -Kaygıyla baş edememe -Diş sağlığı problemleri -Yalnızlık, kaygı ve stres durumlarında eller ağıza yönelir -Parazit enfeksiyonuna bağlı rahatsızlıklar -Mide sorunları Tırnak Yeme Alışkanlığı Tedavisi “Tırnağını yeme, çok çirkin, iğrenç” gibi utandırıcı ve öfkelendirici tepkiler verilmemelidir. Tırnak yeme davranışı duygusal tahribatlara da yol açabilmektedir. Olumsuz beden algısına ve özgüven eksikliğine neden olabilmektedir. Sosyal yaşamda, romantik ilişkilerde ve yeni arkadaşlık oluştururken zorluk yaşatabilmektedir. Çok sık tedavi amaçlı uygulanan tırnak çevresine sürülen acı oje, zeytinyağı gibi durumlar bir noktaya kadar etki sağlar. Kesin bir çözüm veya davranışı sonlandıracak etkisi bulunmayan tedavi yöntemleri durumu çözmez. Tırnak yeme davranışı hayatın hangi döneminde karşımıza çıkarsa çıksın uyum ve davranış sorunu olarak değerlendirilmelidir. En kalıcı çözüm davranışın uzman desteği ile birlikte kaynağınbulunup, uygun yöntemler ile ortadan kaldırılmasını sağlamaktır. Davranıştan daha çok davranışa neden olan duygusal faktörler tespit edilmelidir. Genelde tırnak yeme davranışı kaygı temelli ortaya çıkar. Bu nedenle bireyin yaşadığı gerginlik ve kaygı durumlarına dikkat edilir. Hangi durumlarda davranışın gözlemlendiği tespit edilir. Alışkanlığın tersine çevrilmesi için psikolog ile birlikte görüşmelerde farkındalık kazanma, rahatlama teknikleri, yetkin müdahale yöntemleri ve acil durum yönetiminden oluşan yol haritası oluşturulur. Davranış biçimlendirme profesyonel destek almadan yapılabilecek bir durum değildir. tonyadamla@gmail.com