Büyükleriz, “İyilik yapan, iyilik bulur. Gün gelir yaptığın iyilik önünde bulunur” derler. Gönülden yapılan yardım ve iyiliklerin karşılıksız kalmadığına hepimiz tanık olmuşuzdur.  Hele ki bu ailemiz ve yakınlarımız olunca daha da anlamlı olur. Aile bireylerinin birbirini düşünmesi ve aynı şeyleri hissetmesi ne güzel. Bir ve birlik içinde yaşaması budur. Tüm ailenin düşüncesi aynı olunca, yol olumlu birleşiyor. Aynı şeyleri düşünmek, paylaşmak ne güzel duygular bunlar. Aile denen şey işte bu budur. Allah, ailemizi ve çocuklarımızı hayırlı insanlardan nasip etsin. Esenlik dileklerimle mutlu kalın. *** Çiftçi bir ailenin tüm fertleri büyük bir tarlada buğday demetlerini arabaya yüklüyorlardı. Evin annesi, başakları toplarken, yerde bir salkım üzüm gördü. “Bu kavurucu sıcakta üzüm ne iyi gider” diyerek salkımı kopardı. Tam yemek üzereydi ki gözü az ilerisinde demetleri arabaya yükleyen kocasına takıldı. “Onun bu üzümlere benden daha çok ihtiyacı var. Sabahtan beri en çok o çalışıyor” diyerek üzüm salkımını kocasına götürüp verdi. Adama beklenmedik bu ikrama çok sevindi, tüm üzümleri iştahla yemek üzereydi ki, buğdayları tırmalayan küçük kızını gördü. Ve “Küçük kızım ne kadar zayıf. Bu üzümleri götürüp ona vereyim” dedi. Küçük kız, babasının ikram ettiği üzümleri sevinçle aldı ama tam yemek üzereydi ki, o hendek kenarında iki büklüm çalışan annesini gördü. “Anneciğim ne kadar da yorulmuş. Ben en iyisi bu salkım üzümü ona vereyim, o yesin” dedi ve üzümü annesine götürdü. Evin annesi, üzüm salkımının dönüp dolaşıp kendisine geri geldiğini görünce, olanları hissetti ve kendisine böyle sevgi dolu yüreğe sahip şefkatli aile bahşettiği için Allah’a şükretti, ve bütün ailelerin kendileri gibi mutlu olmaları temennisinde bulundu.