Bu aralar dönem filmlerini fazlaca seyretmeye başladım. Gördüğüm tek şey toplumların hala aynı eksende dönüp durduğu, zira birey değişmediği sürece toplum aynı yerde çakılıp kalıyor. Dünya ne kadar devrimler yaşarsa yaşasın özündeki bencillik ve haz duygu onu kontrol altında alıyor. Bunları düşünürken Troçk’ın “İnsan tembel bir hayvandır” sözü aklıma geldi. Sahi “insan tembel bir hayvan mı?” Hayvanlar az çok biliyoruz ki haz duygusuyla yaşarlar ve sadece çabaları hayatta kalmak, soyunu devam ettirmektir. Bu soy devamını da elbette bile isteye yapmaz, sadece dürtülerine göre hareket ederler. Peki insan? Orta Çağ dönemine baktığınızda cadıların, büyücülerin, erkek egemen zihniyetin ve güçsüzlerin ezildiği, kölelik sistemsizliğinin, sistem olduğunu görebiliriz.     Nedeni ise, karşıt fikirleri ya da kontrollerinden çıkacak yeniliği sindirmek, akıllarının ermediğinden öcü gibi korkmak ve anlama, araştırma gibi eylemleri yapmak yerine, dışlamak en kolayı olduğu için. Peki, bu Dünya kuruldu kurulalı erkek egemen toplumların sürekliliğine ne dersiniz? Çok basit kadın; doğası gereği sorgular, birleştirir ve anaç yapısı gereği vicdanlıdır. Bu durum kimleri rahatsız eder? Gelelim bizim coğrafyamıza, büyücüler, cadılar olmasa da bizde yine çıkıntı dediklerine, çünkü onları anlamak her zaman uğraş ister, kim uğraşacak farklılıkları anlatanlarla… Bizde de gereği hep yapılmış ve yapılmaya devam ediyor. İnsan evladı, hangi coğrafyada yaşarsa yaşasın her zaman hazır olanın, kolayın peşinde koşmuş. Nedendir, bilmem kolay yolda her zaman kötülük olmuş. Toplumlarda ki siyasi gidişata baktığınızda bütün bizi yönetenlerin toplumu anlamaya çalışmasından ziyade, toplumu sınıflandırması, aralarından ses yükseltenin tepesine vurması, kadınların siyasete dâhil olmalarının erkekler tarafından lütuf olarak verilmesi… Bütün bu toplumsal olgular, sizce gerçekten insanın tembel bir hayvan olması mıdır? Öğretmenin algı geriliği çeken öğrencisine, “don kafa” diyerek onu bir kenara atması, Hırsızlığın, hak yemenin, adaletsizliğin gayet normal görünmesi… Erkeğin, ayrılıyor diye sevdiği kadını gözünü kırpmadan öldürmesi…  Yalanlarla, iftiralarla, insanların geleceği ile oynanması… Özellikle gençlerin kolay yoldan zengin olabilme arayışları… Sadece kendi dürtüsünü tatmin etmek için can yakmaktan asla çekinmeyen insan toplulukları… Savaşlar, sömürüler, toplumların güç gösterileri… Gerçekten insan… İnsan olmayı becermiş olsa, bütün bu kötülükleri yapar mı sizce? İyilik, vicdan, merhamet, doğruluk çaba ister. Yenilikleri, aydınlanmayı görmek ve arkasında durmak akıl ister. Olumsuzlukları düzeltmek kendini sorgulama becerisi ister. Eğer eline yönetme gücü verilmişse bunu doğru kullanmak adalet ister. Dürtülerini bastırıp, haz duygusuna yenilmemek sağlam bir karakter ister. İşte, saydığım ve saymayı unuttuğum her davranışın iyilik olması için de emek gerek… Sizce, gerçekten “insan tembel bir hayvan mıdır?” Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!