Ligin ilk yarısı 6.haftasında Adana Demirspor’un 3-2 üstünlüğü ile biten Trabzonspor karşılaşmasında, aklımda üç önemli başlık kalmıştı; Birincisi; Montella’nın forvetsiz oyun anlayışını ilk defa bu maçta denemeye başlaması, İkincisi; Rodrigues’in müthiş bir frikik golünden birkaç dakika sonra sakatlandığında, seyircinin alkışlarıyla sahayı terk etmesi, üçüncüsü de; hakem Atilla Karaoğlan’ın tüm kararlarında Trabzon’un lehine karar vermesi, Belhanda’nın attığı nizami golün iptal edilmesiydi. Yukarıda bahsettiğim 6.haftayı aklınızda tutun, unutmayın. Gelelim Trabzon’daki maça; Adana Demirspor adına maçın iki kırılma anı vardı. İlki, maçın çok başlarında yediği golde, Belhanda’nın Yusuf’u yetersiz takibi, Semih’in çok basit yediği çalışım ile Rodrigues’in büyük çabasının yetersiz kalmasıdır. İkincisini de,maçın 22.dakikasında Belhanda’ya, VAR ekibince Abdülkadir Bitigen’e verdirilen kırmızı karttı. Bu pozisyonu tekrar tekrar izledim. Ndiaye ile başlayan “umut vadeden atağın” Siopis ile kesilmesi, Bruno Peres’in topu vermeyerek, uzaklaştırdığı noktadan daha ilerideki arkadaşına atması, tahrik edilmeye en yatkın kişi Belhanda’yı çileden çıkarmaya yetmiş olmasıdır. Belhanda’nın rakibin yüzüne elini sürmesi bile, görüntülerde tokada dönüşmeye yetmiştir. Belhanda’nın sorumsuzluğu kadar, kırmızı kart kararı bana göre ağırdır. Tüm bunlara sebep olan Siopis’in de kart görmesi gerekirdi. 68 dakika bir eksik; İlk yarının sonlarında Adana Demirspor’un beraberlik golünü bulmuş olsa bile, dakika 22’de on kişi kalmış bir takımın, Trabzon gibi bir takıma bir eksik direnmesi kolay değil, çok zor. Montella, Akintola ve Yusuf Sarı’yı dışarı alıp, Morel ve Cherif Ndiaye’yi içeri alarak, üçlü defansa dönmek zorunda kaldı. Dakika 78’e kadar da iyi oynadılar, iyi direndiler.Eksik oynuyorlarmış gibi de oynamadılar. İlk yarının sonunda önce beraberliği yakaladılar. Sonrasında bulunan ve harcanan bir pozisyon var ki;Cherif Ndiaye topun gelişine vurmayı düşünse, ilk yarının sonunda, takımı soyunma odasına galip gidecek. İkinci yarının başlarında Mert Çetin, altı pastan kafayı iyi vursa yine golü bulabilirdi.Adana Demirspor, hem eksik oynadı, hem de bulduğu pozisyonları gole dönüştüremedi. Gel-gelelim, dakika 78’de Victor Hugo’nun kafa golü, Demirspor’un direncini tamamen yok ederek, arka arkaya gollerin yenmesine de neden oldu. Özellikle Edin Visca’nın önce asistiyle, sonra sıfıra yakın noktadan kullandığı serbest vuruşta attığı gol, görüntü açısından güzel, kaleci Ertaç açısından basitti. Montella’nın performansı; Takım eksik kalınca, bir teknik adamın kenardan sahanın içine dokunuşuna tanık olduk. Hocaya getirilebilecek eleştiri, başarıları sessiz sedasız sahiplense de, eleştirileri kabul etmeyişini bazen anlamak zor. Ulusal basında isminin büyük takımlarla anılmaya başlaması, başarısının sonucu olarak görülebilir. Oyuncu performansları; Belhanda etkili bir oyuncu olduğu kadar zaman zaman saha içi davranışları kabul edilebilecek boyuttan büyük. Bu maçta, takımını eksik bırakarak sonucun negatife dönüşmesinde ciddi katkısı olmuştur. Kaleci Ertaç, maçın son bölümünde, alışık olmadığımız basit hatalarla oynadı. Takımın içinde başta Stambouli, Svensson, Badou Ndiaye’nin performanslarını çok iyi, Emre Akbaba ve Cherif Ndiaye’yi de iyi buldum.Jorge ve Furkan’ın takıma koyabilecekleri katkılar için yorum yapmak biraz erken. Son söz; Adana’da olduğu gibi, Trabzon’da da beş gollük bir maç izledik. Montella, Adana’da, Trabzon maçıyla başladığı forvetsiz oyununa burada da devam etti. Adana’daki maça damgasını vuran hakem Atilla Karaoğlan’ın performansını, Trabzon’da da, Abdülkadir Bitigen devam ettirdi. Belhanda’nın Adana’daki pozitif performansı, Trabzon’da da negatif performans olarak kayıtlara geçti.