Dünya kupası nedeniyle 45 günlük verilen aradan sonra, futbol severler, takımlarını bıraktığı yerden, hangi seviyelerde bulacaklarını meraklanmadı değil. Demirspor, Fatih Karagümrük karşısında önemli ve haklı bir galibiyet aldı. Gelelim maça; Montella, çok sürprizi seven bir teknik adam değil. Oyuncu değişikliklerinde bile klasik bir yapısı var. Maçtan önce kadrolara görünce, beklenilen kadro olduğunu, sürpriz içermediğini gördüm. Gulbrandsen’in forvet tarafında olacağını ara verilen hazırlık maçlarında da görmüştük. Oysa, verilen aranın, yedek oyuncu grubundan birilerinin (Erhun, Bjarnason gibi), çok çalışarak ön plana çıkabileceğini düşünmedi de değilim. Endişelerim vardı; Kupa’da Rize’ye elenmenin, bir sekel durum yaratıp yaratmadığı da endişelerimin arasındaydı. Demirspor haklı bir galibiyet almakla birlikte, oyun kalitesine baktığımızda, zaman zaman oyunu domine ederken, zaman zaman da bunu Fatih Karagümrük takımına bıraktıklarıydı. Özellikle maçın başında ve bazı bölümlerinde bazı oyuncular sahnedeyken, sonrası da kaybolmaları. Yani, performanslarını sürdürülebilir oyuncu sayısının yeterli sayıya çıkamayışları, haklı galibiyetlerinin yanında, mücadeleci anlayışlarını eksik bıraktı. Özellikle Fatih Karagümrük takımının, zaman zaman orta alan geçişlerini hızlı ve dikine yapma arzu ve başarısın üçüncü bölgede Diagne tarafında karşılığı olmadı. Bu başarısızlığı birazda Diagne’ye yakın oynayan Samet ve Semih’e bağlayabiliriz. Soğukkanlı mı? Riskli mi? Bizim defans oyuncuları, kendilerine aşırı güveniyor olsalar da, (önceleri Ertaç’ken, daha çok Samet) soğukkanlı oynuyoruz deseler de, müthiş derecede risk içerikli bir oyun oynamayı seviyorlar. Yediğimiz golde, risksiz oynayan Rodrigues’in basit bir pas hatasını bile düşündüğünüzde, riskin büyüklüğünü hesaba siz katın. Orta alan ve Emre Akbaba; Bu sezon golsüzlüğünü yenen oyuncu, maçın bazı bölümlerinde etkili olmasa da attığı gollerle, bugün takının üç puanına büyük katkı sağladı. Ndiaye’nin durduğu anlarda, Stambouli’nin geçen seneki gibi oynama arzusunu da bir parça görmek, önümüzdeki haftalar için beni umutlandırdı. Bu takımın orta alandaki temel yapı taşlarını oluşturan önemli üçlüsü Stambouli-Ndiaye-Belhanda (Emre Akba)’dır.  Oyuncu performansları; Ertaç; Ligin en iyi kaleci performanslarından birisini sergiliyor. Svensson; Yürekli oyununa devam. Samet; Riski azaltması gerekiyor. Semih; Hatasız oynadı. Rodrgues; Çok basit bir pas hatası başka şeylere de mal olabilir di. Stambouli; Eski günlerine göz kırpmaya başladı. Ndiaye; Bazen çok etkili, bazen de gücünü etkili kullanmıyor. Akintola; Ne zaman patlama yapacak, bekliyorum. Emre Akbaba; Golleri ile üç puana imza attı. Oyekuru; İlk yarı çok görünmese de, ikinci yarı etkiliydi. Gulbrandsen; Burada oynadıkça iyi işler çıkarmaya aday. Son söz; Demirspor maçı kazanabilmek için önemli iki gol buldu ama, net pozisyonlara baktığımızda bunun dörde, beşe çıkması içten bile değildi. Ben, kupa maçların, yedek oyunculara oynama fırsatı yaratacağını düşündüğümden dolayı önemsiyordum ama olmadı. Bu galibiyet, kupadan elenmenin etkisini azaltması açısından önemliydi. Ligin ikinci yarısında, gidebilecek ve onların yerine gelebilecek oyuncuların hesabını yönetim mutlaka iyi yapıyordur. Bu haftada, sahada gördüğümüz Demirspor, bir sistem takımı olduğunu gösterdi.