Kişiden kişiye değişen bir şeydir mutluluk. Bir çocuğun, bir insanın ve hayvanın mutluluk sebepleri çok farklıdır. Ama ben hâlâ insanoğlunun ne ile mutlu olabileceğini bilmiyorum. Mutluluk bazen yemek yemek, şarkı dinlemek, kahve içmek veya uyumak olabilir. Hayatta her zaman bir amacı olmalı insanın… İnsan önce kendi mutluluğu için çaba sarf etmeli. Bir amaca bağlanmalı, o amaç doğrultusunda sağlam adımlar ile ilerlemeli.  Kendisi için çalışmayan insan her zaman mutsuz olur. Mutluluk paylaşınca çoğalır derler ya, mutsuzluk için de bu böyledir. Mutluluk hissini tattıktan sonra, mutsuzluk unutulur. Oysaki bu iki kavram hayatın bir parçasıdır. “Mutlu olmanın iki yolu var: ya isteklerinizi azaltacaksınız ya da imkanlarınızı zorlayacaksınız” diyor Fyodor Mihayloviç Dostoyevski. Siz hangisini yapıyorsunuz? Hayatta ki amaçlarınıza, planlarınıza sırtınızı mı dönüyorsunuz, yoksa imkanlarınızı mı zorluyorsunuz… Ben imkanları zorlamayı tercih ediyorum. Bu imkanlar dahilinde gerçekleşen şeyler beni daha fazla mutlu ediyor, keyiflendiriyor. Yeni bir güne başlarken mutlaka kendinize şu soruyu sorun; Gerçekten mutlu muyum?