Hayatta ki en değerli varlık olarak biliniriz. Çünkü diğer canlılardan farklı yaratılmış olmamız bizi önemli kılar. İnsanın diğer yaratılanlardan farkı akıl, fikir ve vicdandır. Anlaşabilmek, değer verip saygı duymak, iyi bir iletişim kurmak bizler için oldukça önemlidir. İnsanı insan yapan; verilen bu aklı ve iradeyi doğru bir şekilde kullanarak merhamet, şefkat ve vicdan duygusudur. Bunlara dikkat ederek insan olunur. Empati yapmak yani kendimizi başkasının yerine koyabilme becerimiz ne kadar gelişirse, insan olma kabiliyetimiz de o kadar artar. Fakat günümüzde insan olabilmek, daha doğrusu insan gibi yaşayabilmek o kadar zorlaştı ki... Günümüzde yaşanan canilikleri hepimiz biliyoruz. İnsan denen yaratığın, başka bir cana işkence etmesi, insanları giyimden vurarak taciz ve tecavüz etmesi,  ne zaman insanlık adı altında barınır oldu. Bu insanlık değil, barbarlıktır benim için. Çoğu zaman toplumsal, dinsel, ahlak ve hukuk kuralların da dengesizliğini görüyoruz. Çevremde ki insanlara baktığım da bencil, çıkarcı, ikiyüzlü, vicdandan yoksun ve kıskançlık duygusundan başka bir şey göremiyorum. Cehalet ile mücadele ediyoruz. Eee boşuna dememiş Hz.Mevlana “Şeytanla her savaşa korkusuzca varım. İnsan şeytanlaşırsa, işte ondan korkarım.” İşte bu yüzden sevgiyi, saygıyı, merhameti, af etmeyi, şefkatli olmayı becerebiliyorsak insan olabilmişiz demektir. Günümüz şartlarında insan kalabilme dileği ile…