Çölde yolculuk eden iki arkadaş hakkında bir hikaye anlatılar. Yolculuğun bir aşamasında iki arkadaş tartışırlar, biri ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şu sözleri yazar:  Bugün en iyi arkadaşım bana bir tokat attı. Yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana kadar yürümeyi sürdürürler. Tokadı yiyen yıkanırken batağa saplanır, boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmak üzere olan kişi selamete çıktıktan sonra bir kaya parçası üzerine şu sözleri kazır: Bugün en iyi arkadaşım benim hayatımı kurtardı. Tokadı vuran ve sonra en iyi arkadaşının hayatını kurtaran kişi ona şöyle der: Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya kazıyorsun, neden? Diğer arkadaş ona şöyle cevap verir; “Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgarları estiğinde onu silebilsin. Ama biri bize iyi bir şey yaptığında onu kayaya kazmalıyız ki hiçbir rüzgar yok etmesin.” İncinmelerimizi kuma, gördüğümüz iyilikleri de kayaya kazımayı öğrenmeliyiz.  Kötülükleri unutup, iyilikleri hep hatırladığımız sürece daha huzurlu ve mutlu yaşarız.  Sağlık ve mutluluk dileklerimle, şen kalın.