Bu evrende hepimiz misafiriz. Bugün varız, yarın yokuz. Dünya bir gün hepimize haydi diyecek,  buradaki yolculuğunuz bitti, şimdi ahirete gitme zamanı. Bu evrende kaçımız kendimiz için bir şeyler yapıyoruz. Şu kısacık ömrümüzde ufak şeyleri dert etmeden yaşayabilsek, ne güzel olmaz mı? O zaman gelin bu kısa yaşamımızdaki anılarımızı, yaptıklarımızı bırakacaklarımızı, çoğaltacak ve azaltacağımız şeyleri beraber okuyalım. Ne dersiniz. Erkenden kalkmaya çalışalım. Hayatı olduğu gibi kabul edelim. Sevgi kapasitemizi geliştirelim. Tenkit etme duygusunu bastıralım. Ara-sıra canımız sıkılsa da normal karşılayalım. İyilikler yapalım. Herşeye hakim olmaya değil, mutlu olmaya çalışalım. Başkasını suçlamayı bırakalım. Bırakalım başkaları haklı olsun. Herkesin onayını alalım. Her gün yeni şeyler öğrenmeye çalışalım. Vaktimizi minnettarlık ve vefa için harcayalım. ÇOĞALTIN: Gülümsemeyi, sevmeyi, dua etmeyi, olumlu düşünmeyi, şükretmeyi, içtiğimizi su miktarını, çocuklarla geçirdiğimiz zamanı, teşekkür etmeyi, selam vermeyi, özür dilemeyi, güzel söz söylemeyi ve güzel olan herşeyi çoğaltalım. AZALTIN: Yediğimiz yemeyi, tuzu, şekeri, kullandığımız eşyaları, harcadığımız parayı azaltıp, boşa harcadığımız zamanı bırakalım. BIRAKIN: Mızmızlanmayı, çekingenliği, mazeret üretmeyi, başkalarına bakıp yaşamayı, olumsuz düşünmeyi, ön yargıyı, surat asmayı, yalan söylemeyi, dalavereyi bırakalım. Bakın o zaman hayatımız nasıl daha nasıl yaşanabilir güzellikte geçecek. Olur mu olur. Denemesi zor değil. Sağlıcakla kalın.