Atatürk, Kayseri’de Fizik öğretmeni Abdullah Efendi’nin dersine girer. Öğretmen, sanki sınıfta Atatürk ve arkadaşları yokmuş gibi,
son derece doğal bir şekilde dersine devam eder. Bir ara Atatürk kara tahtanın önünde durunca, Öğretmen:
– Paşam biraz çekilir misiniz? Çocuklar tahtayı göremiyor, demez mi…
Atatürk’ün yanındakiler heyecanlanırlar. Şaşkınlıkla ne olacağını merak ederler. Zil çalıncaya kadar Abdullah Efendi dersine devam eder. Zil çalınca herkes bir fırtına beklerken, Atatürk hayran hayran Abdullah Efendi’ye bakarak şöyle der:
– İşte dershaneyi bir mabet, dersi ibadet gibi gören gerçek öğretmen.
T C. Emine Özgenç (Alıntı)