Dost. Ne güzel bir kelime. Herkesin yaşamında “Dostum” diyeceği kaç insan vardır, acaba?“Akılsız dostum olacağına, akıllı düşmanım olsun” diye bir deyimimiz vardır. Gerçekten doğru. Akıllı dostlar edinelim. O dostlar bize yol gösteren olur, sırdaş olur, kardeş olur, can olur. Yaralarımızı saran dostun öğüdüne kulak verelim. O öğütler bizi doğru yola götürür, yaşamımıza renk katar. Unutmayalım ki dostun attığı taş baş yarmaz. Herkesin yol gösterecek dostlar bulması dileğimle. Esen ve şen kalın. *** Yaşamını anlatan bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “Bu benim şarkım bak” iyi dinle de. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın. *** Tek bir parfümün olsun. Dünya bu, illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mı?” diye kokuyu duyanın gözü seni arasın. *** Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi o olsun.Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde “şanssızlığınıza” biraz gülün, biraz ağlayın. *** Bir tane çok büyük aşkın olsun. Anılarına yolculuğa bahane olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bir dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bir yanın acıyarak. “O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak. Artık bir şey hissetmesen de “başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım” diyecek kadar. Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.   (Devamı var)