Ülke olarak çok büyük bir travma yaşıyoruz. Asrın en büyük felaketiyle karşı karşıya kaldık. Darmadağın olduk. Her birimizden bir parça koptu. Analar, babalar, çocuklar, dedeler, ağabeyler, ablalar, gençler, bebekler… Parçalandık. Bitap düştük… Enkaz altında öldük… Tek, tek… Nasıl atlatacağız bu travmayı bilemiyorum. Nasıl dinecek bu sızı… Geriye kalanlar nasıl unutacak, nasıl atlatacak, nasıl yaşayacak? Aklımda hep deli sorular… Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak… * Adanalılar olarak da hop oturup hop kalkıyoruz. Artık psikolojik olarak da sallanıyoruz. Bir içeri bir dışarı… Artık ölsek de kurtulsak modundayız. Depremin bir Türkiye gerçeği olduğunu biliyoruz. Bilim insanlarının her fırsattaki uyarılarını da dikkatle takip ediyoruz. Hele 1999 Marmara Depremi hafızalardaki tazeliğini korurken ve sonrasında bir çok kez depremle yıkılmışken! Bakın 99’dan bu yana tam 24 yıl geçmiş. 24 yıl boyunca bir arpa boyu yol alamamışız demek ki! O tarihteki depremde resmi açıklamalara göre 17 bin 480 kişi öldü, 23 bin 781 kişi de yaralandı. Peki 2023’te ne oldu. Kahramanmaraş’ta, 6 Şubat’ta aynı gün iki büyük depremle sarsıldık, kahrolduk, öldük. Bu kez 44 bin 218 vatandaşımızı kaybettik. Yüz binden fazla da yaralımız var. 99’daki ölümlerin 2.5 katından fazla! * Türkiye, bu karanlık günlerden sonra artık aynaya daha dikkatli bakmalı! Her kurum, her kuruluş, herkes ama herkes kendini samimi olarak sorgulamalı. Depremi kanıksayan ancak ölümleri asgari düzeye indirgeyen ülkeler var bu dünyada… Tek tek anlatmanın bir anlamı yok, gereği de… Yapılacaklar belli. Japonlar deyip duruyoruz ya… Bilmemek ayıp değil ama öğrenmemek, depremlerde can vermek, ölümleri önleyememek gerçekten ayıp, yazık ve günah… Gidin bakıp Allah aşkına… Adamlar ne yapıyor, nasıl yapıyor… Gelin aynısını uygulayın bu memlekette… Depremin derinliğini, büyüklüğünü, şiddetini kıyaslamayı bırakın da en küçük bir hata da istifa mekanizmasını çalıştıran bir ülkenin deprem illetiyle nasıl başa çıktığını anlayın. Anlayın da gelin Türkiye’de aynısını uygulayın… Depremlerde binlerce, on binlerce ölüm; neden sadece bizim ülkemizde olsun ki! Sakın kadere bağlamayın, çünkü tevekkül var!