Bayram günleri milletimiz için en güzel günlerdir. Kaynaşma, paylaşma, ziyaret, hatırlanma, sevinçve gidemediklerimizi telefonla arama, dargın ve küs olanların barıştığı, fakir, fukara ve yetimlerin sevindirildiği, aile büyüklerin, akrabaların, dostların, komşuların ziyaret edildiği özel günlerimizdir. Asırlardan beri bugünlere kutlanarak gelmiştir. *** Bayram yaklaştıkça her evde, herkeste bir telaş başlar. Önce mezarlıkları ziyaret eder, tüm ölmüşlerimizi hasretle anar, dualar göndeririz. Bu yıl Ramazan Bayramımız çok hüzünlü, çok buruk yaşanacak. 11 ile düşen ateşin acısı dinmedi. Giden binlerce canın acısı hala içimizde. Eşini, çocuğunu, annesini,babasını, akrabasını, komşusunu yitiren insanlar için bu bayram çookk ağır geçecek. Sevdikleri artık yok. Onları göremeyecekler, sarılamayacaklar, bayramlaşamayacaklar. Onlar için bayram, sadece kara toprağa bakıp, mezar ziyareti olacak. O insanları düşününce, içim sızlıyor.“Bayram gelmiş neyime. Anam anam garibem. Kan dolar yüreğime, anam anamgaribem”şarkısı aklıma geliyor, yüreğim kan ağlıyor. Allahım hepsine rahmet eylesin. Mekanları cennet olsun. Yüce Rabbim, geride kalanlara sabır versin inşallah. *** Kalp atışlarının bir olduğu bu sembolik günleri de, ne yazık ki tükettik. Bu özel günlerimizi bayram gibi yaşamıyoruz. Dini ve milli kültür miraslarımızı unuttuk. Bayram duygusunu bilmeyen bir nesil oluşmaya başladı. Evden kaçıp, tatile giden bir nesil olduk. Lütfen çocuklarımıza küçük yaştan itibaren bu güzel hasletlerimizi öğretelim. Öğretelim ki bizden sonraki nesil bayramlarımızı unutmasın, layıkıyla yaşasın. Dileğim, bu miraslarımızı, geleneklerimizi, örf ve ananelerimizi nesilden nesile aktarırız. Bayram sevinci yüreğimize ve tüm evrene yayılsın. Mutlu, huzurlu nice İyi Bayramlarımıza olsun.