Her pazar malum pazar alışverişi var. Her hafta gidip aldığım mamuller belli. Meyve, yeşillik, patates, yumurta, peynir. Dikkat etmişsinizdir sebze yok. Bir önemli konu daha her hafta bir lira üstüne koyan ürünler. Dahası var kızgın vatandaş portresi de her gün bir fazlalaşıyor. Mesele belli bu kadar pahalı olurumu lafı. Ülkede bir kargaşa var, ve halk bundan çok rahatsız. Gelelim pazarın fotoğrafına, güzel çıkmış mı diye baktığımız görüntü hiçte güzel değil. Gelelim vatandaşın her şeyi tek yerden alırım diye birazda ucuzdur diye gittiği pazar hiçte öyle değil. Bir defa her şey yok, hemen, hemen tüm tezgahlar aynı. Neden? Çünkü, pahalı ürünleri koymuyor esnaf tezgaha! Koysa zarar eder ve kimse o ürünleri almayacak. Akşamı getirdiği gibi geri götüreceği için birde üstüne nakliye verecek. Her şey maddiyat üzerine kurulu düzen. Dikkat imiz ürün üzerine olduğu için pazarcı esnafı gözden kaçıyor. O emekci ler zor şartlar altında ekmek mücadelesi veriyorlar. Sabahın köründe dulda bir yerde çorba içerken yakaladım, sordum nedir durum? Vatandaş bize kızıyor niye pahalı diye! Napalm bizde pahalı alıyoruz diyorlar. Bir defa çamur içinde giysiyle o da evine ekmek götürme derdinde. Bir gün diyor eşimle dışarıda baş, başa yemek yemedim diyor. Herkesin hayali başka onlarında küçük mutluluklar. Konuya nereden bakarsan kısa metraj film gibi. Gerçi hayatımız film olmuş, filmin sonunu bekliyoruz, yönetmen stop dediğinde yeni bir hayata merhaba.