Toplumsal eşitsizlikleri giderme çabaları, çeşitli alanlarda pozitif ayrımcılığın önemini öne çıkarmıştır. Ancak pozitif ayrımcılık uygulamaları, bazen istenmeyen sonuçlara yol açabilir. Pozitif ayrımcılık adı altında cinsiyetçi yaklaşımların olduğu aşikâr.  Cinsiyetçilik ve pozitif ayrımcılık apayrı konulardır. Pozitif ayrımcılık cinsiyetçi bir yaklaşımla ele alınamaz sadece cinsiyetçilikle başa çıkılabilir. Pozitif ayrımcılık, dezavantajlı veya marjinalleştirilmiş gruplara yönelik olarak bilinçli olarak ayrıcalıklı fırsatlar veya tedbirler uygulamayı ifade eder. Amacı, bu grupların eşit fırsatlara erişimini artırmak ve toplumsal dengeyi sağlamaktır. Örneğin, cinsiyet, ırk, engellilik gibi faktörler nedeniyle dezavantajlı konumda olan bireylerin eğitim, iş ve diğer alanlarda daha fazla fırsata sahip olmalarını sağlamak için yapılan çeşitli politika ve uygulamalar pozitif ayrımcılık örnekleridir. Bu köşe yazımda, pozitif ayrımcılığın olumlu ve olumsuz yönleri ele alınarak, cinsiyetçilikle başa çıkmanın yollarını tartışacağım. Pozitif Ayrımcılığın Önemi ve Olumlu Yönleri: Pozitif ayrımcılık, tarihsel eşitsizlikleri düzeltmeyi amaçlar. Cinsiyet eşitsizliği gibi sorunlarla mücadelede pozitif ayrımcılığın rolü büyüktür. Kadınların liderlik pozisyonlarına erişimini artırarak, toplumsal yapıda çeşitliliği destekler. Bu yaklaşım, gelecek nesillere eşit fırsatlar sunarak toplumsal dengenin sağlanmasına katkıda bulunabilir. Olumsuz Yönleri ve Cinsiyetçilik Riski: Ancak pozitif ayrımcılık, cinsiyetçilik riskini taşır. Bu uygulamalar, tersine ayrımcılığa ve cinsiyete dayalı ayrımcılığın yerine başka bir tür ayrımcılığa neden olabilir. Örneğin, işe alımlarda cinsiyet yerine yetenek ve yeterlilik öne çıkarılmalıdır. Aksi takdirde, kadınlar yetenekleri değil, cinsiyetleri nedeniyle tercih ediliyormuş gibi algılanabilir. Denge Sağlama ve Eğitim: Pozitif ayrımcılığın başarısı, denge sağlama ve eğitimle mümkündür. Toplumun her kesimine, eşit fırsatlar ve eğitim sağlanmalıdır. Kadınların liderlik pozisyonlarına yükselmesini destekleyen programlar, eğitim ve mentorluk faaliyetleriyle desteklenmelidir. Bu sayede cinsiyetçilik riski minimize edilirken, toplumsal eşitlik hedefine ulaşılabilir. Pozitif ayrımcılık, toplumsal eşitsizlikleri giderme amacıyla önemli bir araç olabilir. Ancak bu uygulamaların cinsiyetçilik riskini taşıdığı unutulmamalıdır. Denge sağlama, eğitim ve yetenek odaklı yaklaşımlar, pozitif ayrımcılığı etkili ve sürdürülebilir kılarak, toplumsal cinsiyet eşitliğine adım adım yaklaşmayı mümkün kılar.