Hayatta ilerlemenin, kendi yolunu çizebilmenin öncelikli faktörü insanın kendini kabullenmesidir. Kendini kabullenmek; kişinin tüm yönleriyle, hem olumlu hem de olumsuz yanlarıyla, kendisini anlamaya ve değer vermeye başlaması anlamına gelir. Bu, kendi hatalarını kabul etmek, eksiklikleriyle barışmak ve mükemmel olmaktan ziyade gerçek ve insana özgü olmanın güzelliğini görmek demektir.   Kendini kabul etmek, içsel eleştiriyi azaltır, stresi ve kaygıyı hafifletir. Dışarıdan gelen olumsuzluklara, kalıplaşmış düşüncelere bir duvar örer. Hiç kimse dört dörtlük değildir fakat insanın kendini kabul etmesiyle ve özsaygının gelişmesiyle birlikte dört dörtlük hissetmesine yardımcı olacaktır.   Kendinizi kabul ettiğinizde hayatınızda birçok şeyi kaybetmenizle birlikte birçok şey kazanmaya başlarsınız. İnsan kendini kabul ettiğinde kendini tanımaya başlar. İnsan kendini tanıdıkça hayatına alacağı kişilere seçici davranır, hayatından çıkaracağı kişileri de çok çabuk gözlemler ve çıkarır. Aslında kaybettiklerinizi önceden fark edemediğiniz şeyler olur, kaybettiğiniz şey zaman olur. Peki neleri kazanırız?   İlk başta kabulleniriz sonrasında kaybederiz. Kaybettikçe doğru-yanlış denklemini kurarız. İşte o zaman kazanmaya başlarız. Herkes kendi benzersizliğine sahiptir ve bu benzersizlikte değer vardır. Kendinizi sevmek ve kabul etmek, en değerli hediye olan içsel huzuru bulmanızı sağlar.   Bu konu hakkında kendimden bahsetmek isterim,   Ben kendimi kabullenmeye özsaygımı geliştirerek başlamıştım. Özsaygım geliştikçe hayatımın başrolü ben olduğumu anlamaya başlamıştım. Başkalarına da daha hoşgörülü ve anlayışlı bir şekilde yaklaşma eğilimi göstererek, daha sağlam ve sağlıklı ilişkiler kurmama yardımcı olmuştu. Aynı zamanda, kendimi kabul ederek, kişisel ve profesyonel hedeflerime odaklanmam ve kendimi geliştirmem oldukça kolay olmaya başlamıştı.   2022 yılında ufak bir yazı yazmıştım. Yazımın bir kısmında, ‘’Öyle bir toplumda yaşıyoruz ki özsaygısı olan insanları egoist sanıyoruz. Kendine değer veren kendini seven, kendini savunabilen, hayır kelimesini kullanabilen insanları egoist diye nitelendiriyoruz. Çünkü her zaman çabayı başkalarından istiyoruz. Alma-verme dengesini kurmayı geçtim, öğrenmeye bile yeltenemiyoruz. Kısacası bencil toplumun egoist insanları olmuşuz.’’   Unutmayalım ki, kendimizi kabul ederek ve öz saygımızı geliştirerek gerçek benliğimize ulaşabilir, potansiyelimizin farkına varabiliriz.