Ülkemizin en temel meselelerinden biri  “liyakat” Geçmişten bugüne kamuda ehliyet ve liyakat  yerine ideolojik ve siyasi önceliklerle hareket edildiği için Türkiye hep bir kısır döngü içinde yüzüyor.  Yerelde yada genelde kim iktidar olursa  kendi ideolojisine, partisine, siyasi görüşüne yakın olanları işe alıyor, idareci yapıyor, tayin, terfi ediyor, ihale veriyor.  Millet, adil ve hakkaniyetleicraat beklerken iktidarı ele alan kim olursa olsun kendi siyasi/ideolojik çevresinin taleplerini dikkate alıyor.  Muhalefet de “iktidar ne veriyorsa ben daha fazlasını vereceğim” vaadi ile aynı çarkın döngüsüne su taşıyor. Bu durum vatandaş nezdinde “Onlar çok yedi, millete her şeyi vaad ederek başa gelelim, biraz da biz yiyelim”  algısı oluşturuyor.  İsimler ve partiler değişiyor ama maalesef bu mantalite değişmiyor.   Milletde nasıl bir sarmalın içine düşmüşse adeta “Ekmeği ekmekçiye ver, yarısını yerse yesin” sözünü içselleştirmiş. Yerelde ya da genelde yönetime kim gelirse bu yeme içgüdüsünden alışkanlığından kaçamayacağını görmüş, öğrenmiş. “Tamam yesin ama yarısını da bize versin”mantığıyla hareket eder duruma düşmüş. Keşke millet olarak artık bu fanatik takım taraftarı gibi yaklaşımlardan uzaklaşarak ülke ve milletin geleceği için asgari müştereklerde buluşup hak adına ortak bir duruş sergileyebilsek...  Ehliyet, liyakat, adalet, dürüstlük kavramları, yetkiyi ele geçirince unutularak, ayaklar altına alınıp çiğnenerek değersizleştirilmese… Kolayca kanmasak mesela. Benden ya da ondan taraf değil Hak’tan olanı savunsak. Liyakat sahibi olanlar için mücadele etsek. Boş vaatlere kanmasak. Siyasi rüşveti kabul etmesek, teklif edenlere prim vermesek… Mesela temeli sağlam olmayan, devletin hazinesini boşaltacak, ülkeyi batıracak vaatlere de ve icraatlara da tepki versek.  Doğruya doğru, yanlışa yanlış diyenlerin sayısının artması için çalışsak.  Bu sazan sarmalından çıkarak hak eden, liyakat sahibi kişilerin göreve getirildiği, seçildiği adil, geleceğimiz adına güven verici bir ahlaki sistem için hep birlikte mücadele etsek daha iyi olmaz mı?